Hee, wat zit daor now in et grôs onder de seringepolle?
Et is bruun, et het veertjes, een snaeveltien en twie kraalogies.
Och, ‘t is een voegeltien. Een jong voegeltien mit een rechtopstaond stattien.
‘Pie-wiet, pie-wiet,’ ropt et. ‘Waor is mien lekkere waarme nussien?
Waor bin mien bruurties en zussies? Pie-wiet, Pie-wiet.’
Et voegeltien hipt wat henne-weer-denne.
Hoe zo et daor telane kommen wezen?
Uut et nussien valen misschien?
Och, kiek toch es!
Hogerop in de polle zitten nog meer van die kleine dinkies.
Hiel hoge in de struken zitten de oolden te kwetteren.
lk daenke dat de jonkies leren moeten om te vliegen.
Mar dan?
Inienen…
0e, pas toch op voegeltien!
Daor komt Floris, de zwatte katte. Staorigan sloept hij deur et lange grôs.
De dikke stat zwaait op-en-daele. Hij kikt strak naor Pie-wiet.
Slikkebekkende komt hij almar dichterbi’j.
Mem en heit Doempien kwetteren zo hadde as ze kunnen.
Ze vliegen ronties boven de katte.
‘Kom op, Pie-wiet. Vliegen. Vlieg dan vot.’
0e, oe. As dit mar goed oflopt.
Floris zet de rogge in de bocht, nemt een sprong en . . .
Woesssjj, et kleine voegeltien zit halverwegens de seringepolle.
Hè toch, gelokkig.
Floris blaost van lelkens.
Daor is dat verhipte voegeltien him te vlogge of.
Mar waacht mar, waacht mar…
Een verhaeltien veur kiender van Roely Bakker
Uut: De Ovend, feberwaori 2020
