Vleden weke is oonze vri’jwilliger Koosje Hornstra uut de tied raekt. Koosje was jaorenlang lid van de schrieversklub Letterstreken die ien keer in de zes weken bi’j de Stellingwarver Schrieversronte bi’j mekeer kwam om et schriefwark te bespreken. Now en dan publiceerde zi’j wark in o.e. de Stellingwarver kraanten, de Spreukekelinder en et Stellingwarfs tiedschrift De Ovend. Van De Ovend was zi’j redakteur van 2000 tot en mit 2013 en veur die tied het ze ok een hiel schoft in et bestuur van de Schrieversronte zeten.
Sund een jaor of twieje keek ze de bladziede Stellingwarver Zaeken nao op kleine schrieffouties zoas ze dat ok dee veur pattie meensken van Der Izzerd die in et Stellingwarfs schrieven. De Schrieversronte verlöst in Koosje een goeie vri’jwilliger mar veural een aorige vrouw die altied wel even mithelpen of mitdaenken wol.
De Schrieversronte weenskt heur man Chiel en de beide zeunen veul starkte toe.
Hieronder kuj’ twie gedichten van Koosje lezen:
Roodbossien
Et voegelhusien veur et ruut
is daegeliks een hiel vertier
staot niet alliend daor veur de sier
de voegels vliegen in en uut
onder de struke zonder geluud
de zwatte kaeter een schraander dier
daenkt: ‘gieniene zicht me hier
al zit ik ze haost op ’e huud!’
et roodbossien hipt wat op ’e grond
en pikt een krummeltien brood
dan vliegen veerties in et rond
die kaeter is wel hier arg groot
versleugen, de haand veur de mond
zie ik; et voegeltien is dood.
Koosje Hornstra
Vri’jhied
De koolde sniedt me in ’t gezicht
de iesblauwe locht een schilderi’j
in disse lift vuul ik me vri’j
vuul ik me nargens toe verplicht
Thuus zwaorder dan ’t gewicht
zak ik hiel diepe in de sni’j
die sporen aachtervolgen mi’j
et leven vaalt me lang niet licht
In de bargen boven alles uut
zie ’k deur een grote roze brille
koester de zunne op mien huud
Laeter herinner ’k me de wille
staonde aachter ’t regenruut
zet ik mien gedaachten stille.
Koosje Hornstra
foto: Lenus van der Broek
