Gerrie is drok doende mit et koken van et waarme maol. In de tuun het ze rap even een stokmennig staelen boeremoes van de koolplaanten struupt en now maekt ze stamppot veur vanaovend. Wat is ‘t toch een een gemak daj’ zo even wat gruunte uut je eigen tuun snieden kunnen zonder eerst een rit naor de gruunteboer te maeken, daenkt ze bi’j heurzels.
Wiels ze drok is mit de kokeri’je komt dochter Jellie thuus uut schoele, tegere mit heur vrundinnegien Anita.
‘Mag Anita doukies ok bi’j oons eten?’ vragt Jellie.
‘Jawel heur, dat kan best, d’r is meer as genoeg, is Gerrie heur bescheid.
‘Wat eten jim vanaovend?’ wil Anita graeg weten.
‘We eten vanaovend boeremoezen mit opgebakken veensterbaanken, gnist Gerrie.
Anita kikt es wat bedaenkelik, dan zegt ze: ‘Own, dan gao ik wel naor huus toe te eten.’
Sjoukje Oosterloo
