De lezers van disse webstee die vri’jdagaovend 21 augustus niet naor De Ni’je Stienze in Ni’jhooltpae gaon binnen, hebben wat mist. Daor was een prachtige kulturele aovend bi’j gelegenhied van et uutkommen van et ni’jste boek van Johan Veenstra, de bekendste Stellingwarver schriever. Et was niet zomar even een prissentaosie, mar genieten van een meraokels mooi pergramme mit een zael stiefvol volk. En et gong allemaol veural om et ni’je boek netuurlik, de roman ‘Een vrouw van ivoor’.
De Stellingwarver Schrieversronte is de vaaste uutgever van et wark van Johan Veenstra, dat d’r was alle reden dat de veurzitter van oonze stichting, Ype Dijkstra, de aovend eupende en op verschillende aspekten ingong. De aovend wodde in zien hiele heer en veer hatstikke positief. Dat was begriepelik, want van heinde en veer weren de meensken kommen en de veurzitter prees dat. Ondaanks ‘Sail’ en ‘de slimste mens’ op ‘e tillevisie, toch de veurkeur geven an disse aovend. Dijkstra hadde nog wel meer reden om zien bliedschop te uteren: et Stellingwarfs beslat mar een klein taelgebied, en dan in veertig jaor tied 25 boeken allienig al van disse iene schriever, zoks is toch een meraokel. Wel een teken dat ien en aander slim leeft, en dat d’r een boel belangstelling is. As altied leut Dijkstra ok een stokmennig kruderige noten heuren, zoals de ankondiging van de sutelaktie de kommende weke en dat Johan Veenstra mit kaemerlid Lutz Jacobi sutelen zal, en ok nog mit oold-dippeteerde Jannewietske de Vries. Hi’j vreug as ’t wel vertrouwd was, en as Veenstra misschien ok docht zels beter op ‘e centen passen te kunnen as die linkse poletieke meensken. Veenstra ontkende et niet. Los van dat ni’js hadde Dijkstra nog aander aorig ni’js. Hi’j wees d’r op dat de Schrieversronte kotleden nommeneerd is deur et VSB-foons. Veur meer weten daorover: zie veerder op disse webstee.
De schriever Johan Veenstra zels kwam disse aovend netuurlik roem an et woord. Hi’j begon mit een pat veur te lezen uut et ni’je boek, heufdstok 1, een pat dat, zoas hi’j naodrokkelik zee, wél waor is. Veenstra wus et al spannend te maeken doe hi’j zee dat et rond de feguur Eric aanders wodt in et boek. (Woj’ now al meer weten over de inhoold? Zie dan veerderop op disse bladziede van de webstee.)
In ansluting beud Veenstra et eerste exemplaor an an kollega-schriever en toegelieke diekgraaf van Reest / De Wieden Marga Kool. Ok Marga Kool is al lange jaoren aktief as schriever, in et Drents dan, en heur wark het een grote wardering. Johan Veenstra is ok wat dat betreft mit heur te vergelieken. Marga Kool kwam mit herinnerings van erverings uut de Nedersaksische schrieveri’je en prees et wark van Veenstra ommeraek. Hi’j zet je ok wel es op et verkeerde bien, zee ze, en de ontkneuping is dan verrassend, ok now weer. Et ni’je boek is beslist een anweenst, daor was ze wisse van. Biezunder an et wark van Veenstra is ok zien slim goeie gebruuk van et Stellingwarfs, zee ze.
In een eerste interviewsessie mit Johan Veenstra wus Pieter Jonker alderhaande kaanten van de schrieveri’je naor veuren kommen te laoten, en in de twiede, mit ok Marga Kool in de rolle van ondervraogde, gong dat nog even deur.
Biezunder was dat ok de heer Feike Oosterhof een eerste exemplaor kreeg. Die hadde gegevens andreugen veur et schrieven van de roman. Ok al biezunder in et gehiel was et weerommekieken van Veenstra op de ontwikkeling van zien schrieveri’je in de vorm van een deur him naovertelde brief uut de ni’je roman. Dat is een brief van de Veenstra van now an de Veenstra die nog an et begin van zien Stellingwarver schrieveri’je ston.
Een veurnaem aspekt in et boek is ok de zee. Dat was anleiding om Bennie Huisman te vraogen om wat van zien meziek heuren te laoten. Die dee dat en dat sleug hiel goed an. Een goeie zeggingskracht, niet overdreven uutbundig en mit goeie begeleiding.
Maj’ nog vule an schrieveri’je van Marga Kool en Johan Veenstra verwaachten, de kommende jaoren? Daor weren beide schrievers wat veurzichtig mit. De woorden ‘mankeliek’ en ‘oolder wodden’ weren soms niet van de locht, mar wie goed luusterde kon in beide gevallen wel een stok of vuuf plannen veur ni’je boeken vernemen, om te beginnen een dichtbundel van Johan Veenstra. De veurzitter neteerde dat mar al te graeg. In elk geval gaot Johan Veenstra over niet al te lange tied van een mooi kedo genieten, een mooi reisweekaende dat de Schrieversronte him anbeud bi’j gelegenhied van de prissentaosie van zien 25ste boek. Veurzitter Dijkstra was netuurlik meraokelse bliede mit hoe de aovend gaon was en keek dus, ofslutende, weeromme op een prachtige kulturele bi’jienkomst.